Pochodzenie nazwy Płock (2/2)



J. Kolberg, Atlas Królestwa Polskiego, Warszawa, 1827


W poprzednim wpisie rozpoczęłyśmy rozważania na temat pochodzenia nazwy miasta Płock. Powiedzieliśmy sobie o faktach zebranych przez Marię Kieffer-Kostanecką oraz teoriach Wawrzyńca z Wszerecza, Pawła Józefa Szafarzyka, Karola Szajnochy i księdza Wiktora Krzyżanowskiego. Były to badania z XIX wieku, dziś powiemy sobie co nieco o badaniach z ostatniego stulecia i czasów nam współczesnych.
Profesor Tadeusz Lehr-Spławiński analizując grupę pochodzenia germańskiego wymienia „Pełtew, dopływ Narwi, nad nią miasto Pułtusk, dawniej Połtowsk; Połota, dopływ Dźwiny, przy jej ujściu gród Połock, dawniej Połtewsk", którego nazwa identyczna jest z nazwą miasta Płocka, położonego niedaleko rzeki Pełty.[1] Wszystkie te nazwy można sprowadzić do postaci prasłowiańskich: *plta, *polta, które odpowiadają nazwom takim jak Fulda, Folda, które są popularne w krajach germańskich. Człony *plta i *polta, zdaniem autora, mają pochodzić od tego samego rdzenia, co w wyrazie pole.
Profesor Józef Kostrzewski zwraca uwagę na to, że nazwa Płock należy do rzędu fizjograficznych, wywodzi ją od nazwy rzeki: Płota, obecnie już nieistniejącej.
Zarówno profesor Lehr-Spławiński jak i Józef Kostrzewski wywodzą nazwę Płock od rzeki, z tą różnicą, że pierwszy z nich podaje nazwę jej nazwę jako Pełta, drugi zaś przyjmuje formę Płota.
Jan Kowalewski uważał, że nazwa omawianego przez nas miasta wywodzi się od płatów płótna.[2] Maria Kieffer-Kostanecka odrzuca tę tezę, powołując się na badania archeologiczne, które nie potwierdzają tego, że wyrób płatów płótna był czymś bardzo charakterystycznym, specjalnym dla Płocka. Autorka twierdzi także, że w ten sposób utworzona nazwa byłaby niezgodna z zasadami nazewnictwa, ponieważ miasta, które Jan Kowalewski wymienia jako analogiczne do ww. nazwy, np. Kobierniki, to nazwy wsi na prawie feudalnym i ich mieszkańcy mieli obowiązek dostarczania feudałowi określonego rodzaju produktów.[3] Co więcej nazwy służebne klasyfikowane przez Witolda Taszyckiego występują w liczbie mnogiej i kończą się na -ary lub na -iki. Wymienionych właściwości nazwa Płock nie posiada.
Eugeniusz Mośko zwraca uwagę na nazwę Pułtusk wywodzącą się podobnie jak Połock i Połota od indoeuropejskiego rdzenia *pol-  *pel- *p- z przyrostkiem -to-. Autor stwierdza, że pozwala to przypuszczać, że Płock pochodzi od tego samego pnia. Wtedy byłby on identyczny pod względem morfologicznym z nazwą rosyjskiego Połocka. Jedyną różnicą jest rozwój prasłowiańskiej grupy -ol- położonej między spółgłoskami. Badacz stwierdza, że nie trzeba wiązać analogicznie do nazwy Połock, nazwy miasta Płock z domniemaną rzeką Płotą. Nazwa może także nawiązywać po prostu do rzeczownika pospolitego, który mógł oznaczać tak jak wyraz płonia jakieś szerokie rozlewisko wodne, na przykład szeroką rzekę i odnosić się do szeroko rozlanych wód Wisły. Pień *pol-, *pel-, *p.' - w językach indoeuropejskich bowiem oznacza często jakąś szeroką, otwartą przestrzeń, na przykład polskie rzeczowniki pole, płonina, płonia, ros. połonina, poludniowosłowiańskie pianina itd. A więc pol. *plota, ros. *polota oznaczałoby w tym wypadku szeroko płynącą rzekę.[4]
         Temat pochodzenia nazwy miasta podejmuje profesor Jan Miodek w programie Polska z Miodkiem. W odcinku dotyczącym nazw Płock, Pułtusk, Płońsk wymienia jako najbardziej uniwersalną teorię pochodzenia od praindoeuropejskiego rdzenia plt- oznaczającego miejsce nad wodą. Wspomina też o wymienionej przez nas analogii Płock - Połock.
         W książce Nazwy miast Polski Kazimierza Rymuta odnajdujemy informację, że Płock to nazwa wieloznaczna. Być może utworzono ją za pomocą przyrostka *-ьsko od rdzenia płot-, kontynuanta prasłowiańskiego rdzenia *pol-t-. W nazewnictwie słowiańskim służył on do tworzenia nazw wodnych i nazw miejscowych wskazujących na ich związek z wodą.[5]
         Widzimy zatem, że pochodzenie nazwy jest niejednoznaczne. W tezach badaczy wiążących nazwę Płock z płotem, płótnem czy płacą zauważyć tendencję do etymologizowania. Natomiast najczęściej powtarzająca się wersja dotycząca tego, że nazwa została utworzona  w odniesieniu do swojego położenia nad wodą oznaczałaby, że Płock to nazwa toponimiczna.


[1] T. Lehr-Spławiński, O pochodzeniu i praojczyźnie Słowian, Poznań, 1946.
[2] J. Kowalewski, Skąd pochodzi nazwa — Płock [w:] Wiadomości Płockie”, nr 6, Płock, 1956.
[3] M. Kieffer, O pochodzeniu nazwy »Płock« [w:] Notatki Płockie”, nr 2, Płock, 1956, s. 3-4.
[4] E. Mośko, O nazwie »Płock« [w:] Notatki Płockie”, nr 14, Płock, 1969, s.25-26.
[5] K. Rymut, Nazwy miast Polski, Wrocław 1980, s. 187.

Komentarze

Popularne posty